Ekim 08, 2011

Acı.

Her duygulandığımda, her dolduğumda kaleme sarılıyorum, bir yavrunun annesinin memesine yumuluşu geliyor aklıma, ama herkesin bir ve aynı cümleyle açıklayabileceği 'zaruri bir ihtiyaç' yönüyle değil de, herkesin farklı cümlelerle açıklayabileceği duygusallık yüklü, daha 'insani' güdüler içeren yönleriyle geliyor ve sanırım kalem ile böyle bir ilişkim var; sığınıyorum, sarılıyorum ona, ve onunla kurtuluyorum.

Kurtuluşum.

Yine, zaruri bir ihtiyacın giderilmesiyle ulaşılacak bir kurtuluş değil, bahsettiğim. Birazdan yatağıma yattığımda iki saat huzursuzca iki yana dönüp durmaktan, yatakta geçen her dakikanın ölümünden kurtuluşum, gözümü kapadığımda önüme siyah bir perdenin gelmesini engelleyecek olandan kurtuluşum. Ama şimdi... Bu sefer nasıl kurtulacağım, bilmiyorum. Hah şimdi de asa oldu kalemim, büyülü bir söz bekliyor sanırım benden, evet öyle sanki. Ne yapmam lâzım, anlamlı anlamsız düşüncelerin arasında dolaştığı o büyük huzursuzluk dumanını dağıtmam için? Belki de sözler vermeliyim kendime, geçmişte açılan yaralar var evet, gelecekte başka bir yara açılmasın da.

Evet bu yardımcı olabilir; bir dahakine dikkat edeceğim, izin vermeyeceğim olanların bir daha olmasına. Ama tamir eder mi ki? Üç, dört fincan sıcak kahve getirir bana, yanında üç, dört güler yüz, fincanların üzerinde ojeli iki el daha... Ama o gece, fincanda yarım kalmış, soğuk ve koyu kahve, hiç var olmamış olamaz... Gitmiştir artık.

Başkası, başkaları gelir, ama sen hala o gideni gözlersin, o başkaları kalır, sonra belki kendiliğinden gider onlar; onları uğurlarsın, güler yüzle ve güzel hatıralarla... Harika, sözünü tuttun! Ama sen hala birisi için "belki gelir..." derken buldun kendini? Gözlerin pencereden dışarı bakıyor olacak halâ, düşüneceksin onu, onu son hatırladığın haliyle yolda yürürken , göreceksin... düşüneceksin, kafanda, ama gerçekte, gözünün önündeymiş gibi.. Bir başkası gelecek sonra kapıdan, sana gülümseyerek, girecek içeri.. sen de güleceksin, içtenlikle tabii. "Hoşgeldi! Tuttum sözümü. Artık kırılan kalp yok." Ama o sırada "keşke o... gitmeseydi..."

Büyülü bir dünya değil bizimkisi. O gelmeden, kurtulamayacağım...

Hiç yorum yok: